Jeśli odpowiedziałeś, że język niemiecki jest trudny, brzydki, twardy a Niemcy kojarzą Ci się z SS, Hitlerem itp. to możesz zobaczyć, skąd bierze się opór do nauki. Pocieszę Cię mówiąc, że większość Polaków tak właśnie kończy powyższe zdania.

Ważne, abyś uświadomił sobie, że przekonania, jakie posiadasz na temat siebie oraz otaczającego świata nie są prawdą absolutną, lecz pewną opinią. Co więcej są to opinie, które można zmienić. Tak jak ja kiedyś nie cierpiałam smaku kawy, teraz nie wyobrażam sobie dnia bez filiżanki tego gorzkiego, aromatycznego napoju. Zmieniłam zdanie. Ty także możesz znaleźć przykłady rzeczy, których wcześniej nie lubiłeś, a jednak zmieniłeś zdanie, prawda?

Przekonania to opinie, które przyjęliśmy za prawdę. „Niemcy są źli, bo zamordowali miliony ludzi”. Bardzo łatwo przyjąć to za prawdę, bo przecież jak to możliwe, żeby dobrzy ludzie zabijali innych. A jednak niemieccy żołnierze nie mieli wyboru, bo dostawali rozkaz i jeśli go nie wypełnili, sami ginęli. To mogli być dobrzy, przestraszeni do granic ludzie, którzy wykonywali rozkazy. To też możemy przyjąć za prawdę, czyż nie?

Gdy masz już swoje przekonania, czyli opinie, które przyjąłeś za prawdę, pora na kolejny krok:

Część przekonań kształtuje się na bazie własnego doświadczenia. Pomyśl na przykład o pierwszej imprezie, na której byłeś. W zależności, czy było fajnie czy też nie oraz czy brałeś udział w kolejnych imprezach wyrabiasz sobie przekonanie, że imprezy są fajne lub są kiepskie. Jednak nie wszystkie przekonania tak powstają.

Większość przekonań to opinie innych ludzi, szczególnie bliskich jak rodzice, dziadkowie, rodzeństwo czy przyjaciele. Bardzo często ich opinie bierzemy za swoją prawdę o świecie. Dzieje się tak już od dzieciństwa, gdy w procesie socjalizacji rodzice mówią nam, co jest ok, a co nie. To najbliżsi pokazują jak należy się zachowywać, a co jest niedopuszczalne.

Pytanie „Kto mi to powiedział?” przekierowuje uwagę na to, od kogo wziąłeś dane przekonanie. Jeśli np. miałam przekonanie, że Niemcy to źli ludzie i zadam sobie pytanie: „Kto mi to powiedział?”. To od razu słyszę historię mojej babci jak chcieli ją rozstrzelać jako dziecko. Czyli babcia mi powiedziała, że to źli ludzie. To jest jej opinia, którą ja nieświadomie przyjęłam za ogólną prawdę.

Gdy już uświadomisz sobie, że to przekonanie pochodzi od kogoś innego łatwiej będzie Ci się do niego zdystansować. W moim przypadku to nie było to aż takie trudne,  bo to wojenne doświadczenie mojej babci, a nie moje. Mi nikt nie groził bronią. Mogę to wziąć, ale nie muszę. Tutaj właśnie rodzi się przestrzeń na decyzję, przestrzeń na wolność wyboru.

Oczywiście nie wszystkie przekonania będą miały osobistą historię. Wiele przekonań pochodzi od nauczycieli, z książek lub filmów. Może oglądałeś „Listę Schindlera" lub czytałeś „Medaliony" Nałkowskiej? Nie zmienia to jednak faktu, że to nie jest Twoje przekonanie, tylko przyjąłeś je od autorów lub reżyserów. Gdy uświadomisz sobie od kogo przyjąłeś negatywne przekonanie, zadaj sobie kolejne pytanie.

Przekonania mogą Ci służyć jak np. „przechodź na zielonym świetle”, służy Twojemu życiu i zdrowiu lub mogą Ci nie sużyć. Ja np.  przez większość życia miałam przekonanie, że źle wyglądam w czapce, więc jej nie zakładałam i w konsekwencji każdej zimy chorowałam na przewlekłe zapalenie zatok. Gdy dowiedziałam się o przekonaniach odkryłam, że to moja siostra powiedziała mi, że źle wyglądam w czapce, więc zadałam sobie pytanie: „Czy to przekonanie mi służy?” było jasne, że absolutnie nie. Kupiłam czapkę i od kiedy ją noszę nie choruję, co bardzo ułatwia mi życie.

Jeśli dane przekonanie blokuje Twój rozwój i osiąganie celów zastanów się, czy warto w nie wierzyć. Czy Twoje przekonania na temat niemieckiego Ci służą? Czy sprawiają, że życie jest łatwiejsze? Czy wręcz przeciwnie?

Te proste pytania pozwalają Ci uświadomić sobie, że masz przekonania nt Niemców i niemieckiego, które pochodzą od innych osób, a które przyjąłeś jako swoje, które Ci zupełnie nie służą. Nie tylko Ci nie pomagają, lecz skutecznie utrudniają naukę języka i osiąganie celów, które są dla Ciebie ważne. Po co trzymać takie dziadostwo?

Z przekonaniami nie ma jednak tak łatwo. To są utarte nawyki myślowe, schematy, których trzymałeś się być może latami, więc powiedzenie sobie „puszczam” jest dopiero pierwszym krokiem.  

Wyobraź sobie teraz, że w Twojej głowie odbywa się głosowanie, a każde doświadczenie lub opinia jest głosem. Do tej pory Niemcy zebrali w Twojej głowie wiele głosów na „nie”. Aby to zmienić, potrzebujesz pozytywnych doświadczeń, które wyrównają i przeważą tę szalę na „tak”. 

Każde doświadczenie, które jest związane z Niemcami, nawet te najmniejsze typu „chemia z Niemiec jest dobra” lub „smakuje mi sznycel lub piwo Paulaner” jest jak taki pozytywny głos „w niemieckiej sprawie”. Gdy zbierzesz odpowiednio dużo takich doświadczeń, nie będziesz mógł z pewnością powiedzieć, że wszystko, co niemieckie jest złe, bo… przecież mają dobre piwo, niemieckie auta mają świetne blachy, lubię ich precle, kupuję chemię z Niemiec, niemieckie pociągi są punktualne itd. itd. Na każdy negatywny przykład będzie istniał pozytywny kontrprzykład.

Ostatnią ważną rzeczą, poza samą zmianą przekonań jest zmiana emocji podczas nauki. Będziesz prawdziwie zmotywowany do zapamiętywania słówek, słuchania i mówienia, jeśli nauka będzie przyjemna.

Pamiętaj, że jak wynika z badań negatywne emocje obniżają koncentrację i skutecznie blokują pamięć, czego pewnie doświadczyłeś nieraz na własnej skórze. Dobra koncentracja i pozytywne emocje sprzyjają zapamiętywaniu na dłużej. Jak zorganizować naukę, aby była przyjemna? Czytaj poniżej!