Przećwicz Angielskie Czasowniki Modalne w 40 Użytecznych Zdaniach!

Wstęp/scenka: 

• Musisz go dzisiaj załatwić!
• W sumie mógłbym, ale czy powinienem?… Gdybym musiał, to bym go załatwił, ale mogę tego nie zrobić i nie powinno się nic złego stać.
• Agencie Dudek! Za te czasowniki modalne będziesz miesiąc szorować toalety w centrali SB. Załatwisz go, czy nie?

W tym treningu z łatwością zapamiętasz 6 najważniejszych czasowników modalnych i nauczysz się używać ich w rozmowie po angielsku. 

Jestem agent Dudek i na tym kanale uczę angielskiego Metodą Aktywnego Mówienia. Co to oznacza? Ze mną nie ma suchej teorii czy zakuwania tabelki. Przygotowałem dla Ciebie praktyczne ćwiczenia angielskich czasowników modalnych, abyś umiał używać ich w rozmowie. W tym wideo samodzielnie powiesz po angielsku ponad 40 zdań. Jeśli taka nauka brzmi ciekawie, subskrybuj kanał i kliknij ikonę dzwoneczka, aby nie przegapić kolejnych wideo.

Co to są czasowniki modalne? Prosto i na wesoło...

Angielskie czasowniki modalne, czyli modal verbs, są bardzo popularne w języku angielskim. Są jak tajni agenci, których wysyłasz w zdanie z pewną misją i ci tajniacy mają licencję na... łamanie przepisów gramatycznych! 

Ze względu na to, że łamią przepisy gramatyczne i zachowują się dość nietypowo, sporo osób uczących się angielskiego ma z nimi problemy. Jednak zostań ze mną do końca, a wszystko wyjaśnię Ci w prosty i klarowny sposób. Przećwiczymy to na tak wielu zdaniach, że pod koniec tego wideo będziesz swobodnie używać czasowników modalnych w języku angielskim.

Dla przykładu, bez czasowników modalnych możesz powiedzieć: Ja mówię po angielsku - I speak English.

Łee, nuda, co nie?. ALE… Możesz wysłać tam tajnego agenta ‘can’, który potrafi zrobić wszystko. Z jego pomocą możesz się pochwalić: Ja potrafię mówić po angielsku! - I can speak English!

Mmmm, robi się ciekawie…. A o co chodzi z tym łamaniem przepisów? Na przykład, zwykle, gdy mówisz o nim albo o niej, potrzebujesz dodać “s” na koniec czynności. Na przykład: On mówi po angielsku - He speaks English.

Jeśli natomiast wyślesz tam agenta ‘can’, już nie syczysz. He can speak English.

Nie musisz też dodawać żadnego “to” gdy łączysz modalnego agenta z czynnościami. Dla porównania, „potrzebuję“ i „chcę“ to nie są czasowniki modalne. Łączysz je z czynnościami za pomocą “to”.

Ja chcę mówić po angielsku - I want TO speak English.

Ja potrzebuję mówić po angielsku - I need TO speak English.

Między “want” lub “need”, a wykonywaną czynnością potrzebujesz “to”. Modalni agenci natomiast łączą się z czynnościami bezpośrednio - I can speak English.

Pytania i przeczenia z czasownikami modalnymi również budujesz inaczej niż zwykle - nauczysz się tego w dalszej części wideo. Na razie skupimy się na twierdzeniach. 

Podsumowując: czasownik modalny ma licencję na łamanie przepisów gramatycznych i korzystasz z niego, aby nadać zdaniu inne znaczenie - zaznaczyć, że coś np. może, musi, powinno, mogłoby być zrobione. Do każdego z tych zadań istnieje odpowiedni czasownik modalny - specjalnie przeszkolony agent. Wstawiasz go zaraz przed wykonywaną czynnością, np. I speak English - I can speak English.

Proste, prawda? Teraz przechodzimy do ćwiczeń, w których możesz mówić po angielsku. You can speak English 🙂

Czasowniki Modalne: Przykłady Zdań i Praktyczne Ćwiczenia

Podczas tego treningu odpowiadaj na głos, gdy usłyszysz sygnał (jingle)

Dzięki temu przyzwyczaisz się do swobodnego używania czasowników modalnych w rozmowie. Na początek, użyjesz ich, aby zmienić znaczenie zdania: „Ja jeżdżę na wakacje“, czyli po angielsku: I go on vacation

Załóżmy, że właśnie dostałeś premię w pracy i jako że jesteś kasiasty, możesz śmiało powiedzieć: „Ja mogę pojechać na wakacje“. Wystarczy do zdania „I go on vacation“ dodać modalny „can“. A gdzie go dodać? Zaraz przed wykonywaną czynnością, czyli przed “go”. Jak to zrobisz i powiesz:

(?) Ja mogę pojechać na wakacje - I can go on vacation!

Dokładnie tak! Jeśli powiedziałeś to na głos - super!

A teraz załóżmy, że rozmawiamy o znajomym, który ciągle narzeka, że ma dość pracy Chciałbyś zasugerować: “On może pojechać na wakacje!” Aby to powiedzieć, musisz zmienić osobę. Zamiast “I” zaczynasz zdanie od “on” czyli po angielsku “he”. Jak więc powiesz:

(?) On może pojechać na wakacje - He can go on vacation!

Jak już wspominałem - zwykle, gdy mówisz o nim, musisz dodać „s”. Np. „On jeździ na wakacje co roku” - He GOES on vacation every year. Jednak nasz agent “can” ignoruje przepisy gramatyczne i dlatego nie dodajemy żadnego “s”. He can go on vacation!

Teraz rozbuduj to dodając na koniec “i zrelaksować się” czyli “and relax”. Powiedz:

(?) On może pojechać na wakacje i zrelaksować się - He can go on vacation and relax.

„Może” jest bardzo delikatną sugestią. Gdybyś chciał to mocniej zasugerować, powiedzieć „powinieneś pojechać na wakacje!”, to użyjesz wtedy innego czasownika modalnego - agenta “should”. Jest on specjalnie przeszkolony, aby wywierać presję i przekonywać kogoś, aby zrobił dokładnie to, co POWINIEN zrobić. Jakbyś więc użył “should” żeby powiedzieć:

(?) On powinien pojechać na wakacje! - He should go on vacation.

A jeśli Ty też bardzo potrzebujesz wakacji i chciałbyś powiedzieć “my powinniśmy pojechać na wakacje razem!”... “My” to “we”. Zacznij od “we” i na początek powiedz:

(?) My powinniśmy pojechać na wakacje - We should go on vacation

Super, a teraz rozbudujmy to! „Razem” to po angielsku “together”. Jakbyś użył “together”, aby zaproponować:

(?) My powinniśmy pojechać na wakacje razem i zrelaksować się! - We should go on vacation together and relax!

A teraz… kolejny modalny agent - gdybający “would”, który ciągle rozmyśla, co by było gdyby.

Mi ten “would” już na zawsze utknął w pamięci, gdy pani w liceum zadała nam najsłynniejsze gdybające angielskie pytanie:

- “How much wood, would a woodchuck chuck, if a woodchuck could chuck wood?”

- “He would chuck… as much as a woodchuck would, if a woodchuck could chuck wood.

Czyli tłumacząc na polski - ile drewna narąbałby świstak, gdyby świstak potrafił rąbać drewno? W sumie nie mam pojęcia ile by narąbał, ale gdybające “would” już na zawsze pozostało mi w pamięci. Jakbyś użył “would”, aby powiedzieć:

(?) My pojechalibyśmy na wakacje… - We would go on vacation....

A teraz dodaj od czego to zależy, np. “gdybyśmy mogli” - if we could. Dodaj na koniec “if we could” i powiedz:

(?) Pojechalibyśmy na wakacje, gdybyśmy mogli - We would go on vacation, if we could.

Swoją drogą, “could” też jest czasownikiem modalnym. “Could” jest takim zmiękczonym, rozwodnionym “can”. Możesz więc twardo, konkretnie powiedzieć:

Ja mogę - I can! 

Albo w bardziej miękki sposób:

Ja mógłbym - I could…

Albo my moglibyśmy - We could. Jakbyś od tego zaczął, aby zaproponować:

(?) My moglibyśmy pojechać na wakacje razem - We could go on vacation together.

A jeśli wyjazd za granicę odpada, jakbyś zaproponował: 

(?) My moglibyśmy pojechać do zakopanego (to Zakopane) - We could go to Zakopane.

Dałeś radę? Brawo! A gdybyście już naprawdę musieli pojechać na wakacje, bo nie możecie wytrzymać w pracy, jakbyś użył “must”, aby powiedzieć:

(?) My musimy pojechać na wakacje razem! - We must go on vacation together!

Ponieważ tak dobrze Ci idzie, rozbuduj to! „W tym roku” to po angielsku “this year”. Wstaw to na koniec i powiedz:

(?) My musimy pojechać na wakacje razem w tym roku. - We must go on vacation together this year.

Być może już kojarzysz, że po angielsku można powiedzieć o tym, co musisz na dwa sposoby. Pierwszy z nich to właśnie “must”, który łatwo zapamiętać, bo brzmi podobnie po polsku i po angielsku. Natomiast dużo lepszym sposobem, aby mówić o tym, co musisz jest “have to”, które też oznacza “musieć”. Jakbyś używając “have to” powiedział:

(?) My musimy pojechać na wakacje razem! - We have to go on vacation together!

“Have to” jest lepszą opcją z dwóch powodów:

Po pierwsze, używasz go, aby wyrazić przymus wynikający z zewnętrznych okoliczności, czyli np. Muszę iść do pracy, bo inaczej mnie zwolnią. Muszę posprzątać, bo jest brudno. Muszę zostać w domu i opiekować się dzieckiem, bo jest chore. Zwykle o takie “muszę” nam chodzi i “have to” jest wtedy odpowiednim wyborem. 

“Must” pasuje w kontekstach, o których rzadziej mówimy, np. wyraża jakąś powinność, którą czujemy wewnętrznie, albo gdy coś MUSI być prawdziwe, bo wszystko na to wskazuje. O takich rzeczach mówimy dużo rzadziej. W większości sytuacji “have to” pasuje idealnie.

Drugi powód: “Must” jako modalny agent, zachowuje się dość dziwnie w pytaniach i przeczeniach, a gdy mówisz o przyszłości, w ogóle nie da się go użyć.

“Have to” jest tak jakby praktykantem, a nie pełnym agentem. Nie otrzymał jeszcze licencji na łamanie przepisów gramatycznych, więc zachowuje się jak każdy inny czasownik. Z pomocą “have to” możesz mówić o tym, co będziesz musiał zrobić w przyszłości, o tym co kiedyś musiałeś zrobić. Możesz pytać “czy musisz?” i zaprzeczać “nie muszę…”. 

Oczywiście to oznacza, że musisz przestrzegać przepisów gramatycznych - np. gdy mówisz o nim lub o niej, syczysz. Np. „ona musi“ - “she has to”. 

Mimo tego “have to” jest super i wybierz je, gdy mówisz o tym, co musisz. Na przykład jeśli “zostać w domu” to “stay home”, jakbyś powiedział:

(?) Muszę zostać w domu - I have to stay home

Dzisiaj to po angielsku „today“. Dodaj je na koniec i powiedz:

(?) Muszę zostać w domu dzisiaj - I have to stay home today. 

Załóżmy, że znajoma chciałaby pójść z Tobą do kina. Dzisiaj, co prawda nie możesz, ale jutro jak najbardziej! Jutro to po angielsku “tomorrow”. Użyj “tomorrow” i powiedz:

(?) Mogę pójść z Tobą jutro! - I can go with you tomorrow!

A teraz połącz te dwa zdania za pomocą słowa „ale”, czyli “but” i powiedz:

(?) Muszę zostać w domu dzisiaj, ale mogę pójść z Tobą jutro! - I have to stay home today, but I can go with you tomorrow!

Jeśli poradziłeś sobie z tą wypowiedzią - naprawdę, możesz być z siebie dumny. A nawet jeśli coś przekręciłeś - to jest OK. Zobacz jak dużo już powiedziałeś po angielsku, a dopiero się rozkręcamy!

Teraz dla przypomnienia - „have to“ jest praktykantem, a nie pełnym agentem, więc gdy mówisz o nim albo o niej, musisz zasyczeć i powiedzieć „has to“. Jakbyś użył „has to“ aby powiedzieć:

(?) Robert musi zostać w domu dzisiaj - Robert has to stay home today

A jeśli “z nami” to “with us”, jakbyś powiedział:

(?) Robert musi zostać w domu dzisiaj, ale on może pójść z nami jutro - Robert has to stay home today, but he can go with us tomorrow.

Dałeś radę? Brawo! Jak widzisz, w drugiej części przy “he can go” nie musisz dodawać żadnego “s”, ponieważ mamy tam agenta “can”.

Korzystanie z czasowników modalnych idzie Ci coraz lepiej, więc możesz śmiało powiedzieć po angielsku „Ja potrafię nauczyć się tego!”. Jeśli “nauczyć się tego” to po angielsku “learn this” to jak powiesz:

(?) Ja potrafię nauczyć się tego - I can learn this

Zamiast “this” możesz wstawić “czasowniki modalne”, czyli “modal verbs”. Jak powiesz:

(?) Ja potrafię nauczyć się czasowników modalnych - I can learn modal verbs.

Robisz postępy bardzo szybko, czyli po angielsku very quickly. Jakbyś dodał na koniec very quickly aby powiedzieć:

(?) Ja potrafię nauczyć się czasowników modalnych bardzo szybko - I can learn modal verbs very quickly

Dokładnie tak! Grunt to pozytywne myślenie. A skoro tak mówisz, to jest gotowy na kolejny etap treningu.

Angielskie Czasowniki modalne w przeczeniach

Załóżmy, że Twój znajomy próbuje nauczyć się czasowników modalnych z podręcznika i za Chiny nie może tego załapać. Chciałbyś powiedzieć “On nie może nauczyć się tego”. 

To przeczenie tworzymy bardzo prosto. Zacznijmy od zdania twierdzącego:

On może nauczyć się tego - He can learn this.

Aby powiedzieć, że on NIE może, wystarczy wstawić “not” między czasownikiem modalnym, a wykonywaną czynnością.

On NIE MOŻE nauczyć się tego - He can NOT learn this

Poćwiczymy to teraz, abyś przyzwyczaił się do wstawiania “not” w odpowiednie miejsce, a potem przejdziemy do skrótów takich jak can’t, które są częściej używane w potocznej mowie i na pewno już Ci się obiły o uszy.

Załóżmy, że znajomy prosi Cię o pomoc i chciałbyś powiedzieć “mogę ci pomóc.”. Pomóc ci to po angielsku “help you”. Jak zatem powiesz:

(?) Ja mogę pomóc ci dzisiaj - I can help you today

Załóżmy jednak, że nie masz czasu, masz już inne plany i nie możesz mu pomóc. Wstaw “not”, aby zamienić “I can help you” na przeczenie i powiedz:

(?) Nie mogę pomóc ci dzisiaj - I can not help you today

A teraz dodaj jeszcze: „Jestem zajęty“, czyli „I’m busy”. Powiedz:

(?) Nie mogę pomóc ci dzisiaj. Jestem zajęty. - I can not help you today. I’m busy.

OK, teraz, gdy to złapałeś i wstawiasz “not” tam gdzie trzeba, przejdźmy do skrótów. Przeważnie rozmawiając po angielsku skrócisz “can not” do “can’t”. Skrót “can’t” brzmi bardziej naturalnie i znacznie częściej usłyszysz go za granicą. Używając “can’t” jak powiesz:

(?) Nie mogę pomóc ci dzisiaj - I can’t help you today

Super, teraz rozbuduj to dodając “ponieważ jestem zajęty”. Ponieważ to „because“. Użyj „because“ i powiedz:

(?) Nie mogę pomóc ci dzisiaj, ponieważ jestem zajęty. - I can’t help you today, because I’m busy.

Genialnie! Nie tylko budujesz przeczenia z czasownikami modalnymi, ale to co mówisz brzmi naturalnie. Ćwicz dalej, a twój angielski będzie imponujący. Warto byłoby jednak pomóc tej osobie… jeśli jutro masz czas, jak powiesz:

(?) Mogę pomóc Ci jutro - I can help you tomorrow.

Teraz połącz to w jedną wypowiedź za pomocą “ale”, czyli “but”. Powiedz:

(?) Nie mogę pomóc Ci dzisiaj, ponieważ jestem zajęty, ale mogę pomóc Ci jutro - I can’t help you today, because I’m busy, but I can help you tomorrow.

Wow, niesamowite jak długie wypowiedzi już budujesz! W takim tempie już niedługo będziesz płynnie mówić po angielsku!

A teraz nauczysz się zwracać komuś uwagę, gdy robi coś, czego nie powinien. Jak myślisz, który agent będzie tutaj idealny?... Should!

Przeczenia z should budujesz dokładnie tak samo, wstawiając “not”. Załóżmy, że znajomy pali papierosa w miejscu, gdzie palenie jest zabronione. “palić tutaj” to “smoke here”. Jakbyś użył “smoke here”, aby zasugerować:

(?) Ty nie powinieneś palić tutaj! - You should not smoke here!

 Podobnie jak „can not“ skraca się do „can’t“, „should not“ skraca się do „shouldn’t“... Jakbyś użył „shouldn’t“, aby bardziej płynnie i naturalnie powiedzieć:

(?) Nie powinieneś palić tutaj! - You shouldn’t smoke here!

A teraz załóżmy, że znajomy się zagapił i parkuje przed bramą wjazdową. Jeśli “parkować” to “park” jak zasugerujesz:

(?) Nie powinieneś parkować tutaj! - You shouldn’t park here!

Załóżmy teraz, że znajomy jest na diecie i nagle wywęszył jakiegoś pączka. Patrzycie w lewo, a tam pączkarnia właśnie wykłada świeżo upieczone pączury. Znajomemu już ślinka cieknie i jeśli nie zareagujesz szybko, będzie po diecie.

To jest misja dla agenta shouldn’t! Chciałbyś zasugerować: Nie powinieneś jeść cukru! “Jeść cukru” to po angielsku “eat sugar”. Jak więc powiesz:

(?) Nie powinieneś jeść cukru - You shouldn’t eat sugar.

Dokładnie tak. Mógłbyś też użyć tutaj przypuszczającego “would” aby powiedzieć: „Nie jadłbym cukru… na Twoim miejscu“. “Would not” skraca się do “wouldn’t”. Użyj “wouldn’t” i powiedz:

(?) Nie jadłbym cukru - I wouldn’t eat sugar.

Teraz wystarczy dodać: “na Twoim miejscu”, czyli po angielsku dosłownie “gdybym był Tobą” - “if I were you”. Powiedz to teraz na głos, aby się z tym oswoić: If I were you… OK, teraz dodaj na koniec “if I were you” i powiedz:

(?) Nie jadłbym cukru na Twoim miejscu! - I wouldn’t eat sugar if I were you.

Dałeś radę? Jeśli tak, brawo! W nagrodę możesz sobie kupić pączka… jeśli oczywiście nie jesteś na diecie 😉 Jeśli jesteś - I wouldn’t eat sugar if I were you… 

Angielskie czasowniki modalne. Jak zadawać pytania?

Zadawanie pytań z czasownikami modalnymi również jest bardzo proste. Na pewno kojarzysz pytanie: Czy umiesz mówić po angielsku? - Can you speak English?

Zwróć uwagę na początek. Do tej pory, w twierdzeniach i przeczeniach, było “you can”. Najpierw osoba, potem modalny. Aby zadać pytanie, po prostu odwracasz kolejność!

Analogicznie, Ty możesz to zrobić - You can do it. You can do it. Odwróć kolejność, i zapytaj:

(?) Czy ty możesz to zrobić? - Can you do it?

Dokładnie tak! Przy okazji, nasze modalne mięczaki - would i could - są świetne, jeśli chcesz kogoś grzecznie poprosić. Na przykład jakbyś użył “could” aby poprosić:

(?) Czy mógłbyś to zrobić? - Could you do it?

A teraz użyj “would” i dodaj “dla mnie” czyli “for me”, aby poprosić:

(?) Czy zrobiłbyś to dla mnie? - Would you do it for me?

Poproś w taki sposób, a naprawdę ciężko będzie odmówić. Szczególnie jeśli dodasz oczy kota ze Shreka… Would you do it for me, pleeeeaaassee 🙂 

Te prośby są potężną bronią w Twoim angielskim arsenale, więc używaj ich odpowiedzialnie 😉

A teraz załóżmy, że nie jesteś pewien czy coś zrobić czy nie… jakbyś zapytał znajomego czy powinieneś… kojarzysz czego użyć? Should! Użyj “should” i zapytaj:

(?) Czy ja powinienem zrobić to? - Should I do it?

Jeśli pamiętałeś aby użyć “I” jako że pytasz “czy JA”? Jeśli pamiętałeś - brawo za czujność! Teraz dodajmy jeszcze, o co chodzi. Załóżmy, że w kinie leci nowy film i nie jesteś pewien czy warto go obejrzeć. Zapytasz więc znajomego, który już go widział. “Obejrzeć ten film” to po angielsku “watch this film”. Jakbyś więc użył “watch this film”, aby zapytać:

(?) Czy ja powinienem obejrzeć ten film? - Should I watch this film?

Agenta “would” spotkasz też w restauracjach za granicą, jako część zwrotu “would you like”, czyli tak jakby „czy lubiłbyś”, „czy podobałoby Ci się”. Anglicy w ten sposób pytają czego sobie życzysz. Np. w pizzerii kelner mógłby zapytać Cię: „What would you like?“

Teraz używając zwrotu “I would like” zamówisz pizzę. Powiedz:

(?) Chciałbym margheritę - I would like margherita

Gdy złożysz zamówienie, kelnerzy często pytają “Would you like something to drink?” czyli „czy chciałbyś coś do picia?“. Jakbyś powiedział:

(?) Chciałbym espresso - I would like espresso

Niesamowite! Samodzielnie ułożyłeś i powiedziałeś ponad 40 zdań z czasownikami modalnymi! I to w niecałe pół godziny! Pomyśl jak wiele się nauczysz, gdy codziennie zrobisz sobie taką lekcję. Już za kilka miesięcy możesz swobodnie komunikować się po angielsku.

Czy chciałbyś uczyć się dalej w ten sposób? Świetnie! W takim razie, zapraszam Cię do kursu Aktywny Angielski - pierwsze lekcje otrzymujesz za darmo. Najpierw jednak posłuchaj, co mówią nasi kursanci…

Maciej napisał do nas: REWELACJA !!!! Nigdy nie miałem takich rezultatów jak z Aktywnym Angielskim. Gdzie mogę to promuję wasze podejście do nauki. Wchodzi jak nie wiem co 🙂

Małgorzata mówi: Świetny kurs, prowadzony na luzie i z polotem. Żaden inny do tej pory tak mnie nie wciągnął!!! Zero zakuwania tylko mówimy, mówimy, mówimy! Polecam!!!

Basia zgarnęła kurs jako uzupełnienie nauki na studiach. I wiesz co napisała…? Ja korzystając z kursu Aktywny Angielski zdałam egzamin ustny na poziomie B2 na studiach. W końcu nie boję się mówić po angielsku 🙂

Jeśli jesteś ciekawy co to za kurs, który przynosi takie efekty… już wyjaśniam!

W kursie Aktywny Angielski opanujesz tysiąc najczęściej używanych angielskich słów i wszystkie najważniejsze czasy. To wszystko bez żadnego zakuwania na pamięć i bez podręczników do gramatyki! Wszystko jest prosto wyjaśnione i zapada w pamięć automatycznie, ponieważ cały czas układasz zdania po angielsku i mówisz je na głos. 

Przygotowaliśmy dla Ciebie tysiące angielskich zdań, które samodzielnie ułożysz i powiesz. Sporo z nich używa czasowników modalnych, więc wszystko czego tutaj się nauczyłeś, powtórzysz w kursie. Nauczysz się również używać “have to” w pytaniach, przeczeniach i w czasie przeszłym. Zabierzemy Cię w praktyczne i czasem zabawne konteksty, aby nauka wciągnęła Cię jak dobry serial.  Wystarczy około 30 minut dziennie, aby ukończyć całość kursu w 3 miesiące… a potem? Możesz śmiało jechać za granicę i mówić po angielsku… 

Brzmi jak coś dla Ciebie? Jeśli tak, pierwsze lekcje kursu otrzymujesz bezpłatnie! Kliknij w link na ekranie lub pod wideo i do usłyszenia już za kilka minut w kursie Aktywny Angielski!