Stopniowanie Przymiotników Angielskich

W tym wideo: stopniowanie przymiotników.

Ale panie montażysto, czy moglibyśmy to trochę większe? Nie no bez przesady, mniejsze! mnieejsze! Ale nuda… zróbmy żeby było bardziej… gorące! 

[Eksplozja]

Jak w języku angielskim stopniować przymiotniki? Teorię na ten temat znajdziesz wszędzie, dlatego w tym wideo przygotowałem dla Ciebie coś wyjątkowego. 

Nazywam się Rafał Dudek i moją misją jest uczenie angielskiego w sposób prosty i zabawny. Jestem tu po to, aby ułatwić Ci mówienie po angielsku w pracy i za granicą.

Dlatego przygotowałem dla Ciebie proste zasady stopniowania przymiotników i praktyczne ćwiczenia Metodą Aktywnego Mówienia, podczas których samodzielnie odmienisz 12 przymiotników i samodzielnie powiesz 30 angielskich zdań. Dzięki temu, zrozumiesz i zapamiętasz stopniowanie przymiotników raz na zawsze, bez uczenia się na pamięć żadnych tabel w pdf. 

Aby te ćwiczenia przyniosły maksymalne efekty, odpowiadaj na głos, gdy usłyszysz sygnał (jingle). Dzięki temu dużo bardziej angażujesz swój mózg i więcej zapamiętujesz. Dodatkowo, budujesz pewność siebie i swobodę mówienia po angielsku, co jest niesamowicie wartościowe. Wiesz ile osób umie stopniować przymiotniki w zeszycie, a gdy przychodzi co do czego, boją się odezwać po angielsku? Ćwicz Metodą Aktywnego Mówienia, a rozmawianie z ludźmi za granicą stanie się proste i naturalne.

Gotowy? Zaczynamy!

Stopniowanie Przymiotników Angielskich: Praktyczne Ćwiczenia

Zacznijmy od stopniowania krótkich przymiotników, takich jak na przykład „krótki“ - po angielsku „short. Przymiotniki w stopniu wyższym tworzymy doczepiając końcówkę „-er“. Czyli mówiąc po ludzku, jeśli chcesz powiedzieć „krótszy“, to bierzesz „short“ doczepiasz na koniec „-er“ i wychodzi…? Shorter! Shorter.

Albo na przykład długi, czyli po angielsku „long“. Gdybyś chciał powiedzieć „dłuższy“ to dodaj końcówkę „-er“ i co wychodzi?

Longer

A więc dłuższy to longer! Jeśli zamawiałeś kiedyś Longera w KFC to teeeraz wiesz, co zamawiałeś 🙂

Teraz użyjmy tego w zdaniach. Gdy wskazujesz na coś mówiąc “to jest”, po angielsku powiesz „this is“. Jak zatem powiesz: „To jest dłuższe“

This is longer

A jeśli „małe“ to small, jak będzie: „To jest mniejsze“?

This is smaller!

A teraz wskażmy na konkretną rzecz, np. laptop. „Mniejszy laptop“ to po angielsku „a smaller laptop“. Jak zatem powiesz: „To jest mniejszy laptop“

This is a smaller laptop

A teraz załóżmy, że twój znajomy ma wielkiego, ciężkiego laptopa i nie mieści mu się do żadnego plecaka. Chciałbyś zasugerować mu: „Potrzebujesz mniejszego laptopa”. „Ty potrzebujesz“ to po angielsku „You need“. Jak zatem powiesz: „Potrzebujesz mniejszego laptopa!“

You need a smaller laptop!

Dałeś radę to powiedzieć? Jeśli tak, super! Wracając do stopniowania, załóżmy, że chcesz powiedzieć „większe“... „Duży“ to „big“. Dodaj na koniec „-er“ i co wychodzi…? 

Bigger

Użyj „bigger“ i wskaż na coś: „To jest większe!“

This is bigger!

Powiedziałeś? Ekstra! Bigger może Ci się przydać, gdybyś np. chciałbyś poprosić o większą porcję zamawiając jedzenie. Jeśli „porcja“ to po angielsku „a portion“, jak myślisz, jak będzie „większa porcja“?

A bigger portion!

Dokładnie! Teraz poprosimy o nią używając „Czy mogę dostać” czyli „Can I get…“. Zacznij od „Can I get“ i poproś: „Czy mogę dostać większą porcję?“ 

Can I get a bigger portion?

Przy okazji, spójrz na bigger. Zauważ, że to samotne „g” na końcu „big” ma teraz nowego kolegę. Bigger w pisowni ma podwójne „g“! Tak będzie w przypadku wszystkich przymiotników, które mają jedną sylabę i na końcu samotną spółgłoskę taką jak nasze g.

Innym przykładem jest „gorący” czyli „hot“. Jakbyś doczepił „-er“, aby powiedzieć „bardziej gorący“? 

Hotter

Jak widzisz, nasze samotne „t“ ma teraz nowego kolegę 🙂 

Załóżmy teraz, że znajomi chcieliby zamówić pizzę, ale Ty wolisz pójść do restauracji i zjeść na miejscu, ponieważ wtedy pizza będzie... bardziej gorąca! Jeśli będzie to „will be“ to jak powiesz znajomym: Pizza będzie bardziej gorąca!“?

The pizza will be hotter!

A teraz rozbudujmy to, dodajmy na początek propozycję - „Zjedzmy tam!”. „Zjedzmy tam!” to po angielsku… „Let’s eat there!“. Dodaj na początek „Let’s eat there“ i powiedz: „Zjedzmy tam! Pizza będzie bardziej gorąca!“

Let’s eat there! The pizza will be hotter!

OK, mamy już stopień wyższy - hotter, teraz zróbmy najwyższy! Jak powiedzieć na przykład, że to jest największa pizza w mieście? Na pewno kojarzysz piosenkę Tiny Turner - You’re simply the best! Weźmy teraz to „the best“ czyli najlepszy i obrabujmy je ze wszystkiego, co tylko się da! Z początku ukradniemy „the“ a z końcówki ukradniemy „est“. Mamy teraz wszystko, czego potrzebujemy, aby np. duży“, czyli „big“ zamienić na „największy“. Do „big“ doczepiasz końcówkę „-est“ a na początek wstawiasz „the“ aby podkreślić, że jest to jedyne, wyjątkowe, NAJwiększe. Na koniec nasze samotne „g“ musi jeszcze dostać nowego kolegę. Najbardziej gorące to „The biggest!“ Użyj tego i wskaż: „To jest największe!“

This is the biggest!

Teraz załóżmy, że wyskoczyliśmy do restauracji na pizzę i podali tak ogromną, że chyba będziemy ją jedli trzy dni! Podają największą pizzę w mieście! Jeśli „w mieście“ to „in the city“, to jakbyś powiedział: „To jest największa pizza w mieście!“

This is the biggest pizza in the city!

Dałeś radę? Brawo, w nagrodę możesz sobie zamówić the biggest pizza in the city! A pamiętasz jak było „długi“? Long! Jakbyś więc użył „the“ i końcówki „-est“ aby powiedzieć „najdłuższy“

The longest

Mógłbyś tego użyć na przykład, żeby powiedzieć „Kleopatra jest najdłuższym filmem!“. Co jest absolutnie zgodne z prawdą - trwa ponad 4 godziny! Jak powiesz: „Kleopatra jest najdłuższym filmem!“

Cleopatra is the longest film!

A teraz wróćmy do tego, co małe, czyli small. Jakbyś to zamienił na „najmniejsze“?

The smallest

Załóżmy, że zamówiłeś pizzę i przynieśli tak małą, że chyba tylko chomika można nią nakarmić. Pamiętaj, aby do „small“ dodać „the“ i „-est“ i powiedz „To jest najmniejsza pizza w mieście!“

This is the smallest pizza in the city!

Świetnie sobie już radzisz z tym sposobem stopniowania. Rzućmy okiem na jeszcze jedną ciekawą rzecz, która w pisowni może być… niebezpieczna! 🙂 

„bezpiecznie“ to po angielsku „safe“. Jeśli chcesz powiedzieć “bezpieczniej” to dodajesz -er i… zobacz co się dzieje! Jako że “e” już tam było, w pisowni dodaliśmy samo „r“. Bezpieczniej, bezpieczniejszy to po angielsku safer.

Załóżmy teraz, że chciałbyś wyjechać nad morze i nie jesteś pewien czy gdzieś w Polsce czy za granicą…? Generalnie wyjazd do Mielna byłby bezpieczniejszą opcją niż np. do Argentyny. Jakbyś powiedział: „Mielno jest bezpieczniejsze“

Mielno is safer

No dobra, ale pomyśl o tych gorących Argentyńskich plażach… ten klimat, ci ludzie, może jednak? Jakbyś powiedział: „Argentyna jest bardziej gorąca“

Argentina is hotter

A teraz połącz to w jedną wypowiedź: „Mielno jest bezpieczniejsze, ale Argentyna jest bardziej gorąca!“ „Ale“ to po angielsku „but“. Powiedz: „Mielno jest bezpieczniejsze, ale Argentyna jest bardziej gorąca!“

Mielno is safer, but Argentina is hotter

Dałeś radę? Jeśli tak, zasługujesz na gorące wakacje na plaży, bo mówisz już bardzo długie zdania. Teraz jak myślisz, jak będzie „najbardziej bezpieczny“? 

The safest!

Zauważ, że tutaj również w pisowni zostaje to „e“, które już było i dodajemy tylko „st“ „The safest!“ A jeśli „opcja“ to po angielsku „option“, jak powiesz: „Mielno jest najbezpieczniejszą opcją“:

Mielno is the safest option.

Jeśli dałeś radę, to muszę Ci powiedzieć… You’re simply the best! Naprawdę, minęło kilka minut, a Ty już samodzielnie stopniujesz przymiotniki!

A, właśnie, apropos the best. Skoro „dobry“ to „good“ to najlepszy przecież powinno być… „the goodest“. You’re simply the goodest! 

Oboje wiemy że to nie działa 🙂 Dlaczego? Ponieważ „dobry“ i „zły“ stopniujemy trochę inaczej. Nie możemy po prostu doczepić końcówki. Cały wyraz nam się zmienia.

Każdy zna „you’re simply the best“, ale czy kojarzysz jak to leci dalej? You’re simply the best. Better than all the rest… czyli lepszy niż cała reszta. Lepszy - better, po amerykańsku, a anglik wymówiłby to better. 

Załóżmy, że rozważacie ze znajomymi, gdzie wyskoczyć w weekend. Rzucacie różne pomysły i jeden z nich Ci się spodobał. Jak zareagujesz: „To jest lepsze!“

This is better!

Załóżmy teraz, że wybieracie pomiędzy dwiema opcjami: pójść do muzeum czy na koncert. Jakbyś użył „better“, aby powiedzieć na przykład: „Koncert jest lepszy“. Koncert to będzie „the concert“. Jak powiesz: „Koncert jest lepszy“.

The concert is better.

Dokładnie! A jeśli chodzi o stopniowanie bad, czyli „zły“ w sensie „kiepski“? Jak powiedzieć „Gorszy“? Tutaj też zmienia nam się cały wyraz, gorszy to „worse“. Tutaj nawet nie mamy końcówki -er, nasze „bad“ po prostu pogarsza się na „worse“. 

Załóżmy teraz, że jesteśmy na wakacjach i znajoma chce kupić sobie t-shirt na pamiątkę. Nie może się jednak zdecydować i potrzebuje Twojej opinii. Patrzysz i ewidentnie jeden t-shirt wygląda na niej lepiej, drugi gorzej. Jakbyś wskazał i powiedział “Ten jest gorszy!“

This is worse!

 A jeśli „ten t-shirt“ to „this t-shirt“, jak powiesz: „ten t-shirt jest gorszy“

This t-shirt is worse.

Super, a teraz rozbuduj to i wskaż na oba po kolei mówiąc: „Ten t-shirt jest gorszy. Ten t-shirt jest lepszy“.

This t-shirt is worse. This t-shirt is better.

Dałeś radę? Super! A teraz załóżmy, że nasza znajoma wybrała najgorszy t-shirt jaki tylko mają w sklepie z pamiątkami i pyta co o nim myślisz. Jak powiedzieć “najgorszy“? Zacznijmy od „worse“. Tradycyjnie potrzebujemy na początek „the“ a na koniec dodajemy standardowe -est. Co wychodzi? Coś co brzmiałoby tragicznie, więc trochę to zgnieciemy i wyjdzie „the worst“. Najgorszy to „the worst”. Jak zatem powiesz: „ten t-shirt jest najgorszy!“?

This t-shirt is the worst!

Okej, super, ale nie możemy jej tak zostawić, bo w końcu nic nie kupi! Wskaż na najlepszy t-shirt w tym sklepie i powiedz: „Ten t-shirt jest najlepszy!“

This t-shirt is the best!

Brawo! Zobacz jak łatwo opanowałeś stopniowanie nieregularne! Gdyby jakieś inne nieregularne przymiotniki sprawiały Ci kłopot, ucz się ich w ten sam sposób - układając z nimi zdania. Przejdźmy teraz do drugiego regularnego sposobu na stopniowanie:

Opisowe stopniowanie angielskich przymiotników… na wesoło!

W przypadku długich słów stopniujemy zupełnie inaczej. Weźmy na przykład „ważny“ czyli „important“. „Important“ jest tak długim słowem, że choćbyśmy nie wiem jak próbowali, nie da rady tam wcisnąć żadnej końcówki. Nie da się powiedzieć „Importanter“. Aby powiedzieć ważniejszy po angielsku, mówisz tak jakby „więcej ważny“. Więcej to „more“. Wstawiasz to na początek i wychodzi… „more important“. Ważniejszy to „more important”.

Analogicznie, jeśli „inteligentny“ to „intelligent“, jak powiesz „bardziej inteligentny“?

More intelligent!

Właśnie tak! Proste, prawda? Przy okazji, od takiego treningu Ty stajesz się more intelligent 😉 A jeśli „drogi“ to „expensive“, jak będzie „droższy“?

More expensive!

Załóżmy teraz, że wybieramy auto w wypożyczalni za granicą i sprzedawca próbuje nam wcisnąć droższy pakiet. Jakbyś użył „more expensive“ aby powiedzieć: „to jest droższe!“

This is more expensive!

Zwykle jednak wyższa cena oznacza lepsze auto i lepszy pakiet. Jakby więc sprytny sprzedawca powiedział: „To jest droższe, ale lepsze!“. Przypominam że „ale“ to „but“. Powiedz: „To jest droższe, ale lepsze!“. 

This is more expensive, but better!

A teraz pogadajmy o tym, co najdroższe! Ale zaraz… jak będzie NAJdroższe? Przed „expensive“ wstawiasz „the most“ i co wychodzi? The most expensive!

Pamiętaj jednak, że tutaj chodzi tylko i wyłącznie o cenę. Może i po polsku to ładnie brzmi, zwracać się do kogoś najdroższa, najdroższy… ale jeśli spróbujesz to zrobić po angielsku używając the most expensive… reakcje mogą być różne. 😉 To tak na marginesie.

Używając „the most expensive“ jak powiesz: „To jest najdroższa opcja!“

This is the most expensive option! 

A teraz przygotujesz się na sytuację w której jakiś sprytny sprzedawca za granicą spróbuje wcisnąć Ci najdroższą opcję. My nie potrzebuejmy to po angielsku „We don’t need.“ Zacznij zdanie od „we don’t need“ i powiedz: „My nie potrzebujemy najdroższej opcji.“.

We don’t need the most expensive option!

OK a gdy masz już wynajęty samochód w rozsądnej cenie, świetnie byłoby zwiedzić najciekawsze atrakcje w okolicy. „Ciekawe“ to po angielsku „interesujące“, czyli „interesting“. Jak zatem będzie „najciekawsze“? 

The most interesting

A jeśli atrakcja to „attraction“ to jak powiesz po angielsku: „Najciekawsza atrakcja“

The most interesting attraction

Teraz dodaj na początek „Chcę zobaczyć“ czyli „I want to see“. Powiedz: „Chcę zobaczyć najciekawszą atrakcję!“

I want to see the most interesting attraction!

A jeśli „piękny“ to „beautiful“, jak powiesz „najpiękniejszy“?

The most beautiful

Super, a jeśli „miejsce“ to „place“, jak powiesz: „Chcę zobaczyć najpiękniejsze miejsce“

I want to see the most beautiful place.

OK, a teraz połącz to w jedną wypowiedź. Powiedz: „Chcę zobaczyć najciekawszą atrakcję i najpiękniejsze miejsce w Argentynie“.

I want to see the most interesting attraction and the most beautiful place in Argentina.

Dałeś radę? Jeśli tak, gratulacje! To zdanie było the longest, a mimo tego, super sobie radzisz! I samodzielnie stopniujesz przymiotniki! Podsumowując: krótkie przymiotniki stopniujemy za pomocą końcówki -er i -est, na przykład long, longer, the longest. Długie stopniujemy dodając przed nimi more i the most, na przykład: expensive, more expensive, the most expensive.

W tym wideo opanowałeś stopniowanie przymiotników krótkich i długich, regularne i nieregularne. Samodzielnie stopniowałeś aż 12 przymiotników i powiedziałeś na głos ponad 30 angielskich zwrotów i zdań. Niesamowite jak wiele przećwiczyłeś w dwadzieścia minut! Podobało Ci się? Mam nadzieję, że tak, bo tą metodą możesz nauczyć się znacznie więcej! 

W kursie Aktywny Angielski opanujesz tysiąc najczęściej używanych angielskich słów i sześć najważniejszych czasów. To wszystko bez żadnego zakuwania na pamięć i bez podręczników do gramatyki! Cały czas będziesz układać zdania po angielsku i mówić je na głos, a przy okazji, trenujesz samodzielny wybór pomiędzy czasami.

Po zakupie wszystkie lekcje możesz pobrać na telefon i uczyć się angielskiego gdzie chcesz, kiedy chcesz. Wystarczy 20 minut dziennie, a po kilku tygodniach będziesz samodzielnie mówić po angielsku… pełnymi, poprawnymi zdaniami. Co potwierdzają nasi kursanci:

Na przykład Elżbieta Reiter-Chodyna napisała do nas: Najlepszy kurs. Podejmowałam przez lata wiele prób nauki i nic się nie działo i wciąż się zniechęcałam. A w końcu z Aktywnym Angielskim zaczynam mówić zdaniami. Wcześniej w ogóle nie wiedziałam jak łączyć ze sobą znane mi słówka by coś „wydusić z siebie". Teraz zaczynam słowa łączyć w zdaniach i potrafię wypowiedzieć je!

Jeśli czujesz, że taka nauka angielskiego jest dla Ciebie idealna, to zapraszam Cię na pierwsze lekcje kursu bezpłatnie. Kliknij w link, który jest na ekranie, lub poniżej w opisie i do usłyszenia w pierwszych lekcjach kursu Aktywny Angielski.