Eustres czy dystres – kiedy stres Ci pomaga?

Jak się czujesz, gdy idziesz na randkę, zaczynasz nową pracę lub studia, jedziesz na egzotyczne wakacje? Na pewno kojarzysz to uczucie podekscytowania i stresu, lekkiego niepokoju i radości, które naukowcy nazywają eustres, czyli pozytywny stres.

Jest to rodzaj stresu, który jest konstruktywny i pobudza do działania, mobilizując i koncentrując Twoją energię. Wszystkie duże wydarzenia w życiu, jak: nowa praca, ślub, narodziny dziecka, są stresujące, jednak w ekscytujący i pobudzający sposób.

Jednak sytuacje, w których odczuwasz eustres, są stosunkowo rzadkie, bo przecież nie codziennie idziesz do nowej pracy czy rodzisz dziecko. Dużo częściej będziesz pod wpływem negatywnego stresu, czyli dystresu (jak nazywają go naukowcy).

Eustres i dystres – czym są i jak wpływają na organizm?

Eustres i dystres – kluczowe różnice

Budzisz się rano z myślą, że zostało Ci tylko kilka dni. Być może czeka Cię egzamin, oddanie pracy czy raportu, ważna rozmowa lub wystąpienie. Niezależnie co się zbliża, znasz to naglące odczucie stresu.

Z jednej strony ten ucisk w brzuchu utrudnia Ci koncentrację na pracy lub nauce, ale z drugiej strony usuwa z Twojej głowy myśli o zwlekaniu i daje kopa do działania. Bez pewnej dawki stresu nie umiałbyś tak dobrze zmobilizować się do działania.

Znasz to, prawda? Widzę Twój uśmiech w tym momencie.

Neustres – neutralna forma stresu

Poza eustresem i dystresem istnieje także neustres, czyli neutralna forma stresu, która nie wywołuje ani pozytywnej, ani negatywnej reakcji organizmu.

Eustres – pozytywny stres i jego korzyści

Kiedy stres Ci służy i pomaga?

Pamiętaj, że stres jest Twoim pierwotnym mechanizmem przetrwania, który został stworzony, aby Ci pomagać. Dzięki niemu mobilizujesz swoje ciało do szybkiego sprintu lub dzikiej walki o przetrwanie, gdy coś Ci grozi.

Na krótką metę sprawia, że reagujesz szybciej i jesteś fizycznie silniejszy. Podczas stresu reagujesz instynktownie, zamiast racjonalnie myśleć. Łatwiej jest Ci biegać i walczyć, a trudniej myśleć kreatywnie.

Oto więc trzy konteksty, w których stres Ci służy:

1. Zagrożenie życia lub zdrowia

Gdyby ktoś Cię napadł w bocznej uliczce lub widzisz samochód jadący wprost na Ciebie, to nagły przypływ adrenaliny i szybkie instynktowne działanie uratuje Ci życie. W sytuacjach zagrożenia stres jest bardzo potrzebny. Nikt nie jest na tyle głupi, aby korzystać z technik radzenia sobie ze stresem, gdy jego życie jest zagrożone. Korzyści z przypływu adrenaliny są wtedy oczywiste.

2. Jedyna motywacja do nudnej nauki lub pracy

Studenci, którym nie chce się uczyć, dopóki nie przyjdzie ostatni tydzień przed sesją. Pracownicy zabierający się do działania, gdy szef jest na horyzoncie. Przedsiębiorca, który pracuje 2 razy więcej, gdy zbliża się termin płacenia ZUSu i podatków.

Jeśli nic innego nie jest w stanie Cię zmotywować do działania, zrobi to stres przed terminem końcowym. Znasz to z doświadczenia, mam rację?

Ma to jednak swoje minusy. Twoja nauka będzie wtedy mniej efektywna, a Twoja praca, choć szybsza, może być przepełniona głupimi błędami i niedociągnięciami. Dlaczego? Ponieważ stres ogranicza dopływ krwi do kory mózgowej odpowiedzialnej za zapamiętywanie i myślenie, abyś mógł reagować bardziej instynktownie.

Jeśli więc chcesz pracować i uczyć się efektywniej, znajdź sposób na motywowanie się bez stresu (np. KwantyMotywator z darmowego kursu „7 najlepszych narzędzi szybkiej nauki”. Jeśli nie masz tego kursu, zapisz się po niego tutaj.)

3. Odkrywanie swoich ograniczeń

Gdy stresujesz się przed czymś (np. egzaminem lub wystąpieniem) lub na myśl o czymś (np. o wizycie u dentysty), to stres ujawnia Twoje negatywne przekonania, nad którymi warto popracować.

Stresujesz się myśleniem, że coś Ci nie wyjdzie, nie zdążysz lub spotka Cię jakaś kara. Gdy wokół Ciebie nie ma żadnego fizycznego zagrożenia, to stres jest sygnałem, że czas zacząć myśleć w bardziej pozytywny sposób. Stres, tak jak ból, jest sygnałem, że powinieneś zwrócić uwagę na dany problem.

Na przykład, gdy stresujesz się wystąpieniem, to zwróć uwagę na swoje myśli i przekonania dotyczące Ciebie jako prowadzącego i tego, jak publiczność zareaguje na to, co mówisz. Może boisz się, że będziesz nieprzygotowany, i jest to sygnał, aby przygotować się lepiej. Albo nie lubisz swojego głosu i warto go wreszcie zaakceptować.

Aby odkryć nieużyteczne przekonania stojące za stresem, zadaj sobie pytania:

1. Czego się obawiam, a wcale może nie być takie straszne?
2. Co lub kogo krytykuję, a wcale może nie być takie złe?
3. Co mógłbym zrobić już teraz, aby poczuć się pewniej i bezpieczniej?

Czasem działanie i rzetelne przygotowanie jest najlepszym remedium na stres. Zadawaj sobie te pytania, gdy Twój stres wynika z myślenia o nadchodzących wydarzeniach. Pozwolą Ci one odkryć nieużyteczne przekonania i zaplanować swoje działanie tak, abyś czuł się pewnie.

Jeśli potrzebujesz dodatkowych technik radzenia sobie ze stresującymi myślami, zapraszam Cię do korzystania z mojego kursu „AntyStres System”. W nim pokażę Ci, jak radzić sobie ze stresującymi osobami, jak usuwać stres podczas wystąpień oraz przed egzaminami czy rozmową kwalifikacyjną.

Jak eustres wpływa na organizm i psychikę?

Eustres może działać motywująco i zwiększać efektywność działania. Pomaga w lepszym radzeniu sobie z wyzwaniami i poprawia koncentrację.

Przykłady sytuacji wywołujących eustres

• Nowa praca

• Ślub

• Narodziny dziecka

• Egzotyczne wakacje

• Wystąpienia publiczne

Jak wytworzyć eustres i wykorzystać go w codziennym życiu?

Eustres można świadomie wykorzystywać, traktując trudne sytuacje jako wyzwania, a nie zagrożenia. Ważne jest także odpowiednie przygotowanie i pozytywne nastawienie.

Dystres – negatywny stres i jego skutki

Jak dystres wpływa na zdrowie fizyczne i psychiczne?

Dystres powoduje przewlekłe napięcie, prowadzi do wyczerpania organizmu i może zwiększać ryzyko chorób psychosomatycznych. Długotrwały stres obciąża układ nerwowy, wpływa na funkcjonowanie serca, osłabia odporność i negatywnie oddziałuje na samopoczucie psychiczne.

Objawy dystresu – jak go rozpoznać?

Dystres może objawiać się zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Najczęstsze oznaki to:

• Problemy ze snem – trudności z zasypianiem, częste budzenie się w nocy, niespokojny sen.

• Zmęczenie – przewlekłe uczucie wyczerpania, brak energii nawet po odpoczynku.

• Rozdrażnienie – zwiększona nerwowość, częste wybuchy gniewu lub frustracji.

• Trudności z koncentracją – problemy z zapamiętywaniem informacji, gorsza efektywność w pracy i nauce.

Skutki długotrwałego dystresu i jego konsekwencje

Przewlekły stres ma poważne konsekwencje dla zdrowia fizycznego i psychicznego. Może prowadzić do:

• Wypalenia zawodowego – utraty motywacji i chęci do działania, chronicznego zmęczenia, obniżenia produktywności.

• Depresji i stanów lękowych – poczucia bezradności, przygnębienia, problemów emocjonalnych.

• Osłabienia układu odpornościowego – większej podatności na infekcje i choroby przewlekłe.

• Chorób sercowo-naczyniowych – nadciśnienia, zaburzeń rytmu serca, zwiększonego ryzyka zawału.

Dystres może mieć wyniszczający wpływ na organizm, dlatego tak ważne jest, aby nauczyć się skutecznie nim zarządzać i minimalizować jego negatywne skutki.

Czynniki wywołujące stres – stresory i ich wpływ

Rodzaje stresorów – psychiczne, fizyczne i społeczne

Stresory to bodźce, które wywołują reakcję stresową w organizmie. Mogą mieć różne źródła, a ich intensywność i skutki zależą od indywidualnej wrażliwości danej osoby.

1. Psychiczne stresory – związane z emocjami i myślami, np.:

   • Lęk przed porażką (np. przed egzaminem, ważnym wystąpieniem)

   • Nadmiar obowiązków i brak kontroli nad sytuacją

   • Obawy o przyszłość, niepewność finansowa

   • Perfekcjonizm i presja na osiąganie wysokich wyników

2. Fizyczne stresory – wynikające z przeciążenia organizmu, np.:

   • Przewlekłe zmęczenie i brak snu

   • Zbyt intensywna praca fizyczna lub ćwiczenia

   • Choroby i dolegliwości bólowe

   • Głód, odwodnienie lub niewłaściwa dieta

3. Społeczne stresory – wynikające z relacji międzyludzkich i otoczenia, np.:

   • Konflikty w rodzinie, pracy, szkole

   • Wysokie wymagania ze strony innych osób

   • Presja społeczna i oczekiwania otoczenia

   • Utrata bliskiej osoby lub rozwód

Każdy z tych stresorów może prowadzić do krótkotrwałej mobilizacji organizmu lub do przewlekłego stresu, jeśli dana sytuacja utrzymuje się przez dłuższy czas.

Jak stresory wpływają na reakcję organizmu?

Gdy organizm wykrywa stresor, uruchamia mechanizmy obronne, które mają na celu jego eliminację lub przystosowanie się do sytuacji. Często prowadzi to do reakcji „walcz lub uciekaj”, ale w przypadku długotrwałego stresu może dojść do wyczerpania zasobów organizmu.

Przykładowo:

• Krótkotrwały stres (np. egzamin, rozmowa kwalifikacyjna) może poprawiać koncentrację i pobudzać do działania.

• Długotrwały stres (np. problemy finansowe, toksyczne środowisko pracy) prowadzi do osłabienia układu odpornościowego, problemów zdrowotnych i obniżonego samopoczucia.

Reakcja organizmu na stres – mechanizmy biologiczne

Mechanizm walki lub ucieczki – jak organizm reaguje na stres?

Reakcja „walcz lub uciekaj” to mechanizm ewolucyjny, który pozwalał naszym przodkom szybko reagować na zagrożenia. Współcześnie ten sam mechanizm uruchamia się w odpowiedzi na stresory psychiczne, społeczne i fizyczne.

Główne objawy reakcji „walcz lub uciekaj”:

• Przyspieszone bicie serca i wzrost ciśnienia krwi

• Napięcie mięśniowe i wzrost poziomu energii

• Szybszy oddech i zwiększona czujność

• Spadek aktywności układu trawiennego

Te zmiany pomagają w krótkotrwałej mobilizacji, ale jeśli stres utrzymuje się przez dłuższy czas, organizm zaczyna ponosić konsekwencje zdrowotne.

Hormony stresu – kortyzol, adrenalina i noradrenalina

Podczas reakcji stresowej organizm wydziela trzy główne hormony:

1. Adrenalina – pobudza organizm do natychmiastowej reakcji, zwiększa tętno i ciśnienie krwi, poprawia szybkość reakcji.

2. Noradrenalina – wzmacnia działanie adrenaliny, poprawia koncentrację i czujność.

3. Kortyzol – wydzielany w sytuacjach długotrwałego stresu, pomaga organizmowi radzić sobie z trudnymi sytuacjami, ale jego nadmiar prowadzi do osłabienia odporności, problemów z pamięcią i przyrostu tkanki tłuszczowej.

Fazy stresu Hansa Selyego – jak organizm adaptuje się do stresu?

Hans Selye, kanadyjski endokrynolog, wyróżnił trzy główne fazy reakcji organizmu na stres:

1. Faza alarmowa – organizm mobilizuje wszystkie siły do walki lub ucieczki. Wzrost adrenaliny i kortyzolu powoduje pobudzenie organizmu.

2. Faza adaptacji – jeśli stresor się utrzymuje, organizm próbuje się do niego przystosować. Wydzielanie kortyzolu jest nadal wysokie, ale organizm zaczyna oszczędzać energię.

3. Faza wyczerpania – długotrwały stres prowadzi do osłabienia organizmu, problemów zdrowotnych i spadku odporności.

Fazy te pokazują, dlaczego długotrwały stres jest tak niebezpieczny dla zdrowia i jak ważne jest zarządzanie nim poprzez odpowiednie techniki relaksacyjne i strategie radzenia sobie.

Strategie radzenia sobie ze stresem

Każdy człowiek doświadcza stresu, ale to, jak sobie z nim radzi, ma kluczowe znaczenie dla zdrowia psychicznego i fizycznego. Istnieje wiele skutecznych metod redukcji stresu – od technik relaksacyjnych, przez terapię poznawczo-behawioralną, aż po aktywność fizyczną.

Techniki relaksacyjne – trening autogenny Schulza i progresywna relaksacja Jacobsona

Trening autogenny Schulza

To technika relaksacyjna opracowana przez Johannesa Schulza, opierająca się na autosugestii. Polega na stopniowym rozluźnianiu ciała poprzez powtarzanie w myślach określonych fraz, np.:

• „Moja prawa ręka jest ciężka”

• „Moje ciało jest ciepłe i rozluźnione”

• „Oddycham spokojnie i miarowo”

Regularne stosowanie tej metody pozwala zmniejszyć napięcie mięśniowe, obniżyć ciśnienie krwi i poprawić ogólne samopoczucie.

Progresywna relaksacja Jacobsona

Jacobson opracował technikę polegającą na świadomym napinaniu i rozluźnianiu poszczególnych grup mięśniowych. Proces wygląda następująco:

1. Napinasz mięśnie przez 5–10 sekund, koncentrując się na napięciu.

2. Rozluźniasz mięśnie i skupiasz się na uczuciu odprężenia przez 15–20 sekund.

3. Powtarzasz ćwiczenie dla kolejnych partii ciała – dłoni, ramion, karku, pleców itd.

Progresywna relaksacja pomaga w redukcji napięcia mięśniowego, poprawia jakość snu i zmniejsza uczucie niepokoju.

Psychoterapia poznawczo-behawioralna jako metoda redukcji stresu

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest jedną z najskuteczniejszych metod pracy nad stresem. Jej podstawą jest zmiana myślenia o sytuacjach stresowych oraz wypracowanie zdrowszych strategii radzenia sobie z napięciem.

CBT skupia się na trzech obszarach:

1. Myślach – analiza i zmiana negatywnych przekonań dotyczących stresujących sytuacji.

2. Emocjach – nauka świadomego zarządzania emocjami, takimi jak lęk czy frustracja.

3. Zachowaniach – wdrażanie technik radzenia sobie ze stresem, np. technik oddechowych, ekspozycji na stresujące sytuacje w kontrolowany sposób.

CBT pomaga osobom zmagającym się z przewlekłym stresem, lękiem oraz depresją, ucząc ich zdrowych reakcji na trudne sytuacje.

Aktywność fizyczna i inne sposoby na minimalizowanie stresu

Regularna aktywność fizyczna to jedna z najlepszych metod na obniżenie poziomu stresu. Podczas ćwiczeń organizm wydziela endorfiny – hormony szczęścia, które poprawiają nastrój i redukują napięcie.

Najlepsze formy aktywności na stres to:

• Joga – łączy ćwiczenia fizyczne, kontrolę oddechu i medytację.

• Bieganie – pomaga w rozładowaniu napięcia i poprawia wytrzymałość organizmu.

• Pływanie – działa relaksująco na ciało i umysł.

• Spacer na świeżym powietrzu – kontakt z naturą redukuje poziom kortyzolu, hormonu stresu.

Oprócz ruchu, warto wprowadzić do codziennego życia inne techniki redukcji stresu, takie jak:

• Zdrowa dieta – odpowiednie odżywianie wpływa na stabilizację poziomu cukru we krwi, co pomaga uniknąć nagłych wahań nastroju.

• Odpowiednia ilość snu – regeneracja organizmu jest kluczowa dla skutecznej walki ze stresem.

• Praktyka uważności (mindfulness) – skupienie się na chwili obecnej pomaga zmniejszyć natłok myśli i poprawić koncentrację.

Świadome wdrażanie tych strategii do codziennego życia pozwala skutecznie zarządzać stresem i minimalizować jego negatywne skutki.

Jak skutecznie zarządzać stresem w codziennym życiu?

Skuteczne zarządzanie stresem to klucz do zdrowia psychicznego i fizycznego. Wymaga ono odpowiedniego podejścia, świadomego unikania czynników wywołujących nadmierne napięcie oraz stosowania strategii, które pomagają utrzymać wewnętrzną równowagę.

Profilaktyka stresu – jak unikać negatywnych skutków stresu?

Profilaktyka stresu polega na zapobieganiu jego nadmiernej intensyfikacji poprzez odpowiednie nawyki i styl życia. Kluczowe działania obejmują:

Odpowiednia organizacja czasu

• Twórz realistyczne plany dnia i tygodnia, unikając przeciążenia obowiązkami.

• Priorytetyzuj zadania – skup się na tym, co jest najważniejsze.

• Korzystaj z technik zarządzania czasem, takich jak metoda Pomodoro czy zasada 2-minutowa.

Regularne przerwy w pracy

• Wykonywanie krótkich przerw co 60–90 minut zwiększa koncentrację i redukuje zmęczenie.

• Przerwy aktywne (np. rozciąganie, spacer) poprawiają krążenie i pozwalają zresetować umysł.

Dbanie o zdrowy sen i dietę

• Sen: 7–9 godzin snu każdej nocy wspiera regenerację organizmu i poprawia odporność na stres.

• Dieta: Spożywanie produktów bogatych w magnez, witaminy z grupy B i kwasy omega-3 wspomaga układ nerwowy.

Budowanie odporności psychicznej na stres

• Pozytywne myślenie: Zastępowanie negatywnych myśli konstruktywnymi przekonaniami.

• Techniki relaksacyjne: Medytacja, głębokie oddychanie czy uważność pomagają w opanowaniu reakcji stresowej.

• Wzmacnianie relacji społecznych: Wsparcie bliskich osób zwiększa odporność na trudne sytuacje.

Jak znaleźć równowagę między eustresem a dystresem?

Równowaga między motywującym stresem (eustresem) a szkodliwym stresem (dystresem) jest kluczowa dla zdrowia i efektywności działania. Aby ją osiągnąć:

1. Świadomie zarządzaj wyzwaniami – traktuj stresujące sytuacje jako okazję do rozwoju.

2. Unikaj nadmiernej presji – realistycznie oceniaj swoje możliwości i nie przeciążaj się obowiązkami.

3. Ustalaj czas na regenerację – odpoczynek jest tak samo ważny jak praca i nauka.

4. Rozwijaj umiejętności radzenia sobie ze stresem – im lepiej znasz siebie i swoje reakcje, tym łatwiej znajdziesz strategie, które działają na Ciebie najlepiej.

Świadome zarządzanie stresem pozwala czerpać korzyści z eustresu, jednocześnie minimalizując negatywny wpływ dystresu na zdrowie i samopoczucie.

Czym jest eustres i jak różni się od dystresu?

Eustres to stres pozytywny, który mobilizuje do działania, zwiększa koncentrację i poprawia efektywność. Przykłady pozytywnego stresu to emocje towarzyszące nowej pracy, ważnemu wystąpieniu lub egzaminowi. Natomiast dystres to stres negatywny, który powoduje przeciążenie organizmu, prowadzi do wyczerpania i może powodować problemy zdrowotne.

Jakie są przykłady pozytywnego stresu?

Przykłady pozytywnego stresu obejmują:

• Rozpoczęcie nowej pracy lub awans,

• Ślub i inne ważne wydarzenia życiowe,

• Publiczne wystąpienia,

• Egzamin końcowy,

• Udział w zawodach sportowych.

Wszystkie te sytuacje wywołują stres pozytywny, który może zwiększać motywację i poprawiać wyniki.

W jaki sposób eustres wpływa na organizm?

Eustres poprawia koncentrację, zwiększa energię i motywację. Reakcja pozytywnego stresu obejmuje zwiększenie tętna, wydzielanie hormonów stresu (np. adrenaliny) i mobilizację do działania, ale nie powoduje wyczerpania, jak dystres.

Jakie są skutki długotrwałego dystresu?

Długotrwały negatywny stres może prowadzić do:

• Chorób psychosomatycznych, takich jak nadciśnienie czy wrzody,

• Osłabienia układu odpornościowego,

• Depresji i stanów lękowych,

• Problemów z pamięcią i koncentracją,

• Przewlekłego zmęczenia i wypalenia zawodowego.

Jak stres wpływa na organizm?

Stres wpływa na organizm poprzez aktywację układu nerwowego i hormonalnego. Silny stres powoduje zwiększoną produkcję kortyzolu, adrenaliny i noradrenaliny, co wpływa na tętno, ciśnienie krwi i metabolizm. Wysoki poziom stresu może prowadzić do problemów zdrowotnych i psychicznych.

Jakie są objawy stresu negatywnego?

Objawy stresu negatywnego obejmują:

• Problemy ze snem,

• Przewlekłe zmęczenie,

• Irytację i wybuchowość,

• Problemy z koncentracją,

• Bóle głowy i mięśni.

Negatywne działania stresu mogą prowadzić do poważniejszych problemów zdrowotnych, jeśli stres nie jest odpowiednio zarządzany.

Jakie są metody radzenia sobie ze stresem?

Metody radzenia sobie z wysokim poziomem stresu obejmują:

• Relaksację – np. trening autogenny Schulza i progresywna relaksacja mięśni Jacobsona,

• Aktywność fizyczną – regularne ćwiczenia pomagają obniżyć kortyzol,

• Psychoterapię – np. terapia poznawczo-behawioralna,

• Zarządzanie stresem poprzez organizację czasu i techniki oddechowe.

Czym jest przewlekły stres i jak go rozpoznać?

Przewlekły stres to stan, w którym organizm pozostaje w długotrwałym napięciu, co może prowadzić do wyczerpania. Objawy obejmują ciągłe zmęczenie, obniżoną odporność, drażliwość i problemy z koncentracją.

Jakie strategie radzenia sobie ze stresem są najskuteczniejsze?

Najlepsze strategie radzenia sobie to:

• Proaktywne zarządzanie czasem,

• Ćwiczenia relaksacyjne,

• Budowanie odporności psychicznej,

• Unikanie stresorów, jeśli to możliwe.

Styl radzenia sobie powinien być dostosowany do indywidualnych preferencji i sytuacji stresowej.

Jakie są fazy stresu według Hansa Selye?

Hans Selye wyróżnił trzy fazy stresu:

1. Faza alarmowa – reakcja organizmu na bodźce wywołujące stres, zwiększona produkcja hormonów stresu,

2. Faza adaptacji – organizm dostosowuje się do stresora,

3. Faza wyczerpania – długotrwały negatywny stres prowadzi do osłabienia organizmu.

Jakie hormony stresu odpowiadają za reakcję organizmu?

Główne hormony stresu to:

• Kortyzol – reguluje metabolizm i reakcję organizmu na stres,

• Adrenalina – zwiększa tętno i ciśnienie krwi,

• Noradrenalina – pobudza organizm do szybkiej reakcji.

Czym jest stres psychologiczny i jakie są jego skutki?

Stres psychologiczny to stres związany z emocjami i myśleniem, np. lęk przed porażką. Jego skutki to:

• Problemy emocjonalne,

• Obniżona odporność,

• Trudności w podejmowaniu decyzji.

Jak działa progresywna relaksacja mięśni Jacobsona?

Jest to technika polegająca na napinaniu i rozluźnianiu poszczególnych grup mięśniowych, co pomaga w redukcji napięcia i poprawia jakość snu.

Czym jest skala stresu Holmesa i Rahe’a?

To narzędzie służące do oceny poziomu stresu na podstawie różnych wydarzeń życiowych, np. śmierci bliskiej osoby, rozwodu czy utraty pracy.

Jakie są najczęstsze źródła stresu?

Źródła stresu to:

• Stresory psychiczne – presja, nadmiar obowiązków,

• Stresory społeczne – konflikty międzyludzkie, izolacja,

• Stresory fizyczne – choroby, przewlekłe zmęczenie.

Jakie są skutki długotrwałego stresu?

Długotrwały stres powoduje:

• Problemy sercowo-naczyniowe,

• Depresję i zaburzenia lękowe,

• Obniżenie odporności,

• Wypalenie zawodowe.

Jak stres powoduje choroby psychosomatyczne?

Silny stres może prowadzić do chorób psychosomatycznych, takich jak nadciśnienie, wrzody żołądka, astma czy migreny, ponieważ wpływa na układ nerwowy i hormonalny.

Czym jest zespół stresu pourazowego (PTSD)?

Zespół stresu pourazowego (PTSD) to zaburzenie wynikające z ekstremalnie silnego stresu, np. traumy wojennej, wypadku czy napaści. Objawia się koszmarami, lękiem, unikaniem bodźców przypominających traumę.

Na czym polega teoria Lazarusa i Folkman o stresie?

Teoria Lazarusa i Folkman podkreśla, że stres wynika nie tylko z sytuacji, ale również z subiektywnej oceny zagrożenia i naszych zasobów do radzenia sobie.

Czy brak stresu jest możliwy i czy jest korzystny?

Brak stresu nie jest możliwy ani korzystny – pewien poziom stresu jest niezbędny do motywacji i działania. Najważniejsze jest zarządzanie stresem i znalezienie równowagi między eustresem a dystresem.