Pamięć na widelcu, czyli teoria i praktyka dobrego zapamiętywania

Poznaj swoją pamięć, czyli teoria i praktyka dobrego zapamiętywania

Przyciskamy wosk do odczuć i myśli i uzyskujemy ich odcisk… Pamiętamy i wiemy, co jest tam odciśnięte, dopóki trwa ten obraz w wosku

Platon

Jaki obraz masz przed oczami, gdy myślisz o swojej pamięci?

Worek bez dna? Magazyn z gęsto zapełnionymi półkami? Coś na kształt katalogów w komputerze? A może całkiem zupełnie innego?

Ciekawe, że słowo „pamięć” wywołuje obraz miejsca lub statycznego przedmiotu.

Jak według nauki działa pamięć?

Jakąkolwiek reprezentację byś nie miał, pamiętaj, że pamięć jest PROCESEM. Jest dynamicznym zjawiskiem, który zachodzi w Twojej głowie i ciele cały czas. O wiele lepiej mówić o zapamiętywaniu, gdyż wtedy mówimy o aktywności, a nie miejscu.

Zapamiętywanie jest czynnością wymagającą koncentracji Twojej uwagi i energii. To proces, w którym Ty jesteś zaangażowany. To Ty zapamiętujesz i bierzesz w tym czynny udział. Oznacza to, że jeśli chcesz coś zapamiętać, musisz być aktywny.

pamięć i naukowa definicja

Według naukowej definicji:

Pamięć to dynamiczny proces kodowania, przetwarzania, magazynowania i przypominania sobie informacji.

Jakie są magazyny pamięci?

Według tradycyjnego modelu Alana Baddeleya pamięć to nie jeden, a trzy magazyny:

  1. pamięć sensoryczna (ultrakrótka),
  2. pamięć krótkotrwała
  3. pamięć długotrwała.

Oto podstawowe informacje o każdym magazynie pamięci.

Inne nazwy: pamięć ultrakrótka

Przechowuje: ulotne wrażenia bodźców zmysłowych(widoki, dźwięki, tekstury) będących ich wierną reprodukcją

Czas przechowywania: ograniczony, zadziałanie bodźca ok. 0,5 – 1 sekund

Pojemność magazynu: nieograniczona

Przetwarzanie informacji: nieświadome

Podział:

  1. ikoniczna – informacja przechowywana w pamięci wzrokowej sensorycznej; obraz utrzymuje się krócej w pamięci sensorycznej (0,5 s.).
  2. echoiczna – informacja przechowywana w pamięci słuchowej sensorycznej; dźwięk utrzymuje się dłużej w pamięci sensorycznej.

Inne nazwy: pamięć operacyjna, robocza, STM

Przechowuje: materiał przekazany z pamięci sensorycznej (obrazy, dźwięki) jest tutaj opracowywany, przemyślany i zorganizowany.

Czas przechowywania: ograniczony, po 18 – 20 sekundach informacje, na które nie została skierowana świadoma uwaga, zostają zapomniane.

Pojemność magazynu: ograniczona, do pamięci wchodzą ZAWSZE 7+/- 2 jednostki informacyjne (porcje informacji), zasada ta obowiązuje wtedy, gdy informacje nie są ze sobą powiązane. Dla naszego mózgu nie ma znaczenia, jak duże są jednostki (litera, słowo, zdanie, akapit). W przeliczeniu na bity średnia pojemność to 80 bitów.

Przetwarzanie informacji: świadome

Ważne:

  • Od pojemności pamięci krótkotrwałej zależy wydolność umysłu, jest ona krytycznym stadium procesu pamiętania!!
  • Jedynym sposobem utrzymania informacji na dłużej jest KONCENTRACJA na informacji!!!
  • Aby przekazać informacje do pamięci długotrwałej należy je POWTARZAĆ!!!
  • Można ją ćwiczyć i trenować.

Inne nazwy: pamięć długoterminowa, LTM

Przechowuje: wszystkie doświadczenia, zdarzenia, informacje, emocje, umiejętności, słowa, kategorie, reguły i oceny, które zostały przeniesione z pamięci sensorycznej i krótkotrwałej. LTM przechowuje informacje o świecie zewnętrznym o raz informacje generowane wewnętrznie – myśli, opinie, wartości. Jest zbiorem wiedzy o sobie i świecie. System ten umożliwia także rozwiązywanie problemów, rozumowanie, tworzenie nowej wiedzy, operowanie abstrakcyjnymi symbolami itd.

Czas przechowywania: nieograniczony

Pojemność magazynu: nieograniczona

Przetwarzanie informacji: nieświadome

Podział:

  1. dostępna – „wiem, że wiem” informacje zawsze dostępne, lecz czasem problem z wydobyciem;
  2. niedostępna – brak świadomego dostępu do informacji, możliwość wydobycia poprzez np. hipnozę;
  3. proceduralna – przechowywane informacje dotyczą wyuczonych umiejętności i nawyków, nie podlegają one procesowi zapominania;
  4. deklaratywna – przechowywane informacje dotyczą wiedzy i faktów
  5. pamięć semantyczna – encyklopedia wiedzy przechowuje informacje np. „Paryż – stolica Francji”;
  6. pamięć epizodyczna – przechowuje informacje autobiograficzne np. „złamałem nogę w wieku 13 lat”;

 

Pamięć krótkotrwała – klucz do zapamiętywania

pamięć krótkotrwała jako klucz do dobrego zapamiętywania

Aby dowolna informacja np. słowo, dźwięk, obraz czy liczba została trwale zapamiętana musi przejść najpierw przez pamięć krótkotrwałą. Jej pojemność oraz czas przechowywania jest ograniczony, więc różne czynniki wpływają na to czy informacja pójdzie dalej czy zostanie zapomniana. Są to m. in:

  • emocje, które towarzyszą informacji (im większe emocje, tym większe zapamiętanie)
  • poziom koncentracji,
  • znajomość tematu (kontekstu)
  • ilość powtórek

Poza tymi czynnikami są także spore różnice indywidualne wynikające z wieku (wraz z wiekiem pojemność pamięci krótkotrwałej rośnie) oraz treningu umysłowego. Student medycyny będzie miał dłuższy czas przechowywania informacji niż uczeń gimnazjum czy emeryt.

Aby informacja została trwale zapamiętana musisz:

a) skoncentrować się na informacji

b) powtórzyć informację.

Koncentracja jest tutaj kluczowa. Wszystkie techniki ułatwiające zapamiętanie bazują na tym, że aby stworzyć w wyobraźni obraz informacji, musisz się na niej skoncentrować. Oczywiście uruchamianie wyobraźni aktywizuje także prawą półkulę i mocno wspomaga zapamiętanie, niemniej jednak koncentracja jest najważniejsza.

Podobnie rzecz ma się z przypominaniem sobie informacji. Aby odtworzyć dowolny obraz, dźwięk, liczbę musisz się skoncentrować. Informacja trafia do pamięci krótkotrwałej, a że ta ma ograniczoną pojemność tylko część z nich (7+/-2 informacje) staje się dostępna.

Ten magazyn pamięciowy jest najważniejszym punktem w przepływie informacji przez pamięć. To on decyduje jak wiele informacji może zostać zmagazynowanych w pamięci i przywołanych ponownie.

„No dobrze, ale co mam zrobić w PRAKTYCE,
aby pamiętać lepiej?”

Teraz pokażę Ci jak możesz uprościć całą teorię i wyciągnąć praktyczne wnioski.

Praktycznie całą teorię działania pamięci można zawrzeć w 3 prostych do zrozumienia procesach.

  1. Konstrukcja (proces zetknięcia z informacją, odczuwany jako moment zapamiętania)
  2. Przetwarzanie informacji w mózgu (proces połączenia informacji z innymi, odczuwany jako moment zrozumienia informacji, klarowności i połączenia informacji w większy system)
  3. ReKonstrukcja (proces ponownego tworzenia informacji na nowo, odczuwany jako moment przypominania sobie)

Wszystkie trzy procesy tworzą razem jeden synergiczny system, który daje Ci  ogromne możliwości przyswajania i przetwarzania informacji.

pamięć i 3 najważniejsze procesy zapamietywania

Nawet gdybyś poprawił tylko jeden z procesów, Twoje umiejętności zapamiętywania i przypominania i tak zwiększą się kolosalnie. Przyjrzyj się teraz każdemu z nich osobno.

System Pamięci w Praktyce:

#1: KONSTRUKCJA

Konstrukcja to moment, w którym stykasz się z informacją. Na przykład ktoś mówi Ci swoje imię, kładziesz kluczyki na stole, czytasz o ważnym fakcie, myślisz o nadchodzącym spotkaniu. Tu zaczyna się cały proces zapamiętywania.

Wszystko, co dociera do mózgu poprzez zmysły, czyli to, co widzisz, słyszysz, czujesz, zostaje zarejestrowane przez sieć neuronów w Twoim mózgu i odwzorowane jako konstrukcja – mentalny „odcisk informacji”.

Możesz o tym myśleć jak o konstrukcji z klocków lub puzzli, które układasz widząc zewnętrzny rysunek. Klocki to to, co widzisz, słyszysz i czujesz. Połączone w jedną całość tworzą konstrukcję, czyli wewnętrzne odwzorowanie informacji, którą zapamiętujesz.

Tak samo jak domek z klocków nigdy nie będzie idealnie przypominał prawdziwego budynku, tak samo wewnętrzna konstrukcja nie jest nigdy doskonałym odwzorowaniem rzeczywistości. Jest tylko jej przybliżeniem.

Zapamiętaj! Od jakości pierwszej konstrukcji zależy całe zapamiętywanie.

#2: PRZETWARZANIE

Gdy informacja zostanie zarejestrowana przez zmysły, dociera do mózgu, gdzie zostaje przetwarzana, czyli jest:

  • zanalizowana (mózg odkodowuje jej znaczenie)
  • porównana z wcześniejszymi informacjami na ten temat (na ile się różni, a na ile jest podobna)
  • włączona do siatki wiedzy (połączona z tym wszystkim, co już wiesz)

Cały proces zachodzi w mózgu błyskawicznie poza Twoją świadomością. W wyniku przetwarzania pojawia się uczucie zrozumienia „acha, wiem o co chodzi”. Przetwarzanie wiedzy to łączenie informacji w siatce.

Gdybyś zobaczył mózg pod mikroskopem, to zauważysz, że każda komórka nerwowa jest połączona z inną za pomocą połączeń. Tych połączeń jest tak wiele, że mózg to jedna wielka wielowymiarowa siatka połączonych ze sobą komórek.

Sposób zorganizowania informacji w umyśle jest bardzo podobny do struktury w mózgu. Każda informacja jest połączona z wieloma innymi informacjami, tworząc rozbudowaną sieć połączeń.

Gdy pomyślisz o jakiejś informacji np. „pies”, od razu w umyśle aktywuje się siatka wiedzy dotycząca psów. Będą tam obrazy psów, które znałeś, nazwy gatunków psów, dźwięki szczekania, dotyk jego sierści, a także inne skojarzenia i informacje.

Siatka wiedzy aktywuje się za każdym razem, gdy myślisz o czymś, uczysz się czegoś czy sobie przypominasz.

#3: REKONSTRUKCJA

Gdzie są moje klucze? Jak nazywał się ten człowiek? Co to ja miałem kupić? Co miałem teraz powiedzieć? Jak to było?…

To moment ReKonstrukcji, czyli przypomnienia sobie właściwej informacji.

ReKonstrukcja jest procesem odtworzenia na nowo informacji, którą zapamiętałeś (skonstruowałeś). Jest jak poskładanie na nowo ułożonych już kiedyś klocków. Polega na ponownym odtworzeniu informacji, która jest włączona do siatki wiedzy, gdzieś w mózgu.

Na szybkość przypominania sobie wpływa w dużym stopniu  ilość wcześniejszych rekonstrukcji. Im częściej przypominasz sobie informację, tym łatwiejsza i szybsza będzie każda kolejna rekonstrukcja.  To tak jak z klockami  czy puzzlami, gdy znasz już dobrze schemat, układanie ich kolejny raz jest proste.

ReKonstrukcja, czyli dostęp do informacji może następować:

  • bezpośrednio ( gdy informacja jest ważna, najczęściej dotyczy bezpośrednio Ciebie i Twojego życia i jest połączona silnie z dużą siatką wiedzy)
  • pośrednio (gdy informacja jest abstrakcyjna, nie dotyczy Ciebie i nie jest włączona w dużą siatkę wiedzy)

Na pewno miałeś tak, że wszedłeś do pokoju nie wiedząc, po co tu przyszedłeś. Lecz jednak gdy wróciłeś myślami do miejsca, gdy podjąłeś decyzję, nagle przypomniał Ci się cel, prawda?

To najprostszy przykład rekonstrukcji pośredniej.  Gdy chcesz przypomnieć sobie, co jadłeś tydzień temu na śniadanie to także użyjesz tego typu rekonstrukcji. Zastanowisz się najpierw, co się wtedy działo w całym dniu, a potem wrócisz do śniadania. Prawda?

Jak zacząć natychmiast korzystać z 3 procesów pamięci?

Wszystkie 3 procesy pamięci są ze sobą połączone. Czasem będzie Ci trudno oddzielić konstrukcję od przetwarzania informacji. Jednak najważniejsze jest to, abyś poznał te procesy, zaczął je zauważać w różnych sytuacjach, a potem świadomie z nich korzystał.

Gdy zapamiętujesz, zazwyczaj koncentrujesz się na informacji, a nie na procesie zapamiętywania. Nie myślisz wtedy  JAK przebiega zapamiętywanie. Jednak, jeśli chcesz poprawić swoją pamięć to „JAK” nabiera wielkiego znaczenia.

Zacznij więc zwracać uwagę także na to jak przebiega cały proces.

Przez następne kilka dni, po każdym zapamiętywaniu lub sesji nauki, zatrzymaj się i uświadom sobie jak przebiegały 3 procesy pamięci.

Podczas Konstrukcji zauważ:

  • W jakich sytuacjach zapamiętujesz najlepiej?
  • Co się wtedy dzieje w Twojej głowie (wyobrażasz coś sobie, mówisz do siebie, masz jakieś uczucie w ciele)?
  • Czy podejmujesz decyzję o zapamiętaniu czy jest to bardziej nieświadome?
  • Jakie otoczenie wspiera Twoje zapamiętanie, a w jakim nie możesz się skupić?
  • Co się dzieje z Twoją koncentracją ( jesteś tu i teraz czy myślisz o czymś innym)?
  • Czy towarzysza Ci emocje? Jeśli tak, to jakie?

Za każdym razem, gdy coś zapamiętujesz – obserwuj jednocześnie siebie. Co i jak robisz? Co Ci pomaga? Co przeszkadza?

Podczas Przetwarzania sprawdź:

  • Jak dużą masz już wiedzę z danej dziedziny (czy ta dziedzina jest nowa, wiesz co nieco, czy masz dużo informacji)?
  • Na jak długo zapamiętujesz daną informację (czy pamiętasz ją po godzinie, następnego dnia)?
  • Czy rozumiesz to, czego się uczysz?
  • Czy informacja jest połączona z innymi ( masz skojarzenia z tym, co już wiesz i układa Ci się to w głowie)?
  • Czy rozumiesz to, co czytasz w szerszym kontekście (całej książki lub zagadnienia)?
  • Czy jest to tylko pojedynczy fakt, który zapamiętujesz?

Przetwarzanie najłatwiej zaobserwować podczas nauki wiedzy lub umiejętności.

Podczas ReKonstrukcji uświadom sobie:

  • Jakie informacje przypominasz sobie bez wysiłku?
  • Co się dzieje w Twojej głowie podczas przypominania (wyobrażasz coś sobie, mówisz do siebie, masz jakieś uczucie w ciele)?
  • W jakich warunkach przypominasz sobie najlepiej? W jakich gorzej?
  • Jak stres wpływa na przypominanie sobie informacji?

Teraz znasz 3 podstawowe procesy pamięci i wiesz jak ona działa. Im bardziej jesteś świadomy co i jak teraz robisz podczas zapamiętywania, tym łatwiej będzie Ci wyłapać błędy i zmienić je na nowe, lepsze strategie. Do dzieła!

Follow

About the Author

Kasia Szafranowska: Ekspertka i trenerka szybkiej nauki. Od 2002 roku zaraża entuzjazmem ucząc najskuteczniejszych strategii czytania, zapamiętywania, zdawania egzaminów oraz rozwoju osobistego. Wykładowca Wyższej Szkoły Filologicznej. Autorka Metody Aktywnego Mówienia do szybkiej nauki języka angielskiego.

>