Lenistwo to plaga naszego dzieciństwa, nie sądzisz? Chyba każdy z nas był w dzieciństwie uznany za lenia chociaż raz. Niektórzy nawet dostali stosowny zapach 🙂

Janusz - jeden z moich klientów - zgłosił się do mnie między innymi dlatego, że brakuje mu motywacji do uczenia się nowych przepisów w swojej branży. Gdy go pytam w czym problem, odopowiada... „bo jestem leniem!”.

Jakoś nie chciało mi się wierzyć, więc wypytuję go: „Czego uwielbiasz się uczyć tak bardzo, że trzeba Cię od tego odciągać siłą?”.

Okazuje się, że GODZINAMI mógłby uczyć się wszystkiego o samolotach i modelarstwie. Marzy o tym, aby kiedyś rzucić pracę i sprzedawać własnoręcznie wykonane modele samolotów z II Wojny Światowej.

No to jak, jest leniem, czy nie jest?

Okazuje się, że pod przykrywką lenistwa tak naprawdę kryje się to, że nie widzi SENSU w swojej pracy. Nie chce tam być, nie chce tego robić... więc nie ma najmniejszej ochoty dalej się edukować w tym kierunku.

Drugi przykład: Mój przyjaciel Rafał Dudek opowiada mi, że cierpiał na ogromny, chroniczny przypadek lenistwa... dopóki chodził do szkoły.

Dopóki inni zmuszali go do uczenia się rzeczy, które go nie interesują i do robienia zadań domowych, których jedynym sensem było uniknięcie złej oceny - lenił się zamiast to robić.

Po liceum zamiast iść na studia, gdzie kazaliby mu robić jeszcze więcej tego, czego nie chce... zaczął uczyć się psychologii sukcesu i wystąpień publicznych.

Wtedy właśnie poznałam Rafała na szkoleniu i szczerze mówiąc widzę w nim raczej pracoholika...

Patrząc na te przykłady NIE WIERZĘ że lenistwo może być cechą charakteru. Raczej jest naturalną reakcją na to, gdy ktoś (albo ty sam) zmusza Cię do robienia tego, czego nie chcesz robić.

W każdym razie - uświadom sobie dlaczego rezygnujesz z robienia tego, zamiast wkręcać się, że jesteś leniem.

Przyjrzyj się tym trzem prawdziwym powodom, dla których zwlekasz z działaniem i zrób coś z tym.

Szkoła zmusza nas do nauki czegoś, co kompletnie nas nie obchodzi.

Praca etatowa często zmusza nas do robienia czegoś w czym nie widzimy sensu. 

Rodzice wpajają nam poczucie winy, że jeśli nie wypełniamy naszych bezsensownych obowiązków to w jakiś sposób coś z nami nie tak, jesteśmy źli i tak dalej.

Koniec z tym! Nie jestem już dzieckiem, któremu rodzice każą coś zrobić „bo tak!”. Jestem dorosłą osobą i robię to, co według mnie ma sens i szczerze chcę zrobić. A jak nie chcę - nie robię i wcale to źle o mnie nie świadczy.

Jeśli jesteś zmęczony, wyłącz telewizor i się zdrzemnij lub pomedytuj. Jeśli Twoje obowiązki nie mają sensu, wyłącz telewizor i zacznij rozmyślać o tym, co ma dla Ciebie większy sens, w co szczerze chciałbyś się zaangażować.

Lenistwo i zwlekanie z wypełnianiem obowiązków zmień w dbanie o swoje potrzeby i szukanie inspiracji, a potem podążanie za nią!